Skrípa abstrakt

Er að lesa bók um "Comic abstractions" sem var gefin út í tilefni af samnefndri sýningu í MoMA í fyrra sem Raxana Marcoci, sýningarstjóri gerði úttekt á.

Þetta er forvitnileg bók með skírskotanir í teiknimyndir og hvernig sá heimur hefur haft áhrif á listina. Og í þessu tilfelli er það abstraktlistin.

Þarna eru listamenn á borð við Polly Apfelbaum, Inka Essenhigh, Arturo Herrera, Michel Majerus og Rivane Neuenschwander. Ég verð að játa að mín myndlist mundi eflaust flokkast innan þessarar skilgreiningar.

Það er dálítið skrítið að sýningarstjórinn taki þetta ekki lengra aftur í tíma í bókinni því hún áætlar að þetta sé alger nýjung, að poppkúltúrinn birtist fyrst í abstraktlistinni á síðastliðnum 10 árum eða svo.

Mér þykir hún sniðganga sænska listamanninn Öyvind Fahlström, sem hafði algera sérstöðu í popplistinni á sínum tíma, m.a. fyrir þær sakir að mála abstrakt, eða í það minnsta semi-abstrakt eins og margir listamennirnir sem Marcoci telur innan skrípa-abstraktsins.  Fahlström er einn af mínum uppáhalds Norrænu listamönnum. Og er tvímælalaust vanmetinn á alþjóðlega vísu, ekki síst þegar hann er sniðgenginn í þessu samhengi.

Einnig mundi ég segja bandaríkjamanninn Carroll Dunham eiga þarna eitthvað inni, en Dunham var að fást við sjálfráða abstraktsjón sem var samofin teiknimyndakúltúrnum fyrir um 25 árum.

Svo má vel hugsa upp fleiri listamenn í þennan pakka.

Birti af því tilefni mynd af verki eftir Fahlström... Sitting frá árinu 1962 (uppi) og mynd af verki eftir Dunham...Age of rectangles frá árinu 1983 (niðri).

Athugasemdir

[Þorkell Sigurjónsson, 13.3.2008 kl. 06:47]

Ekki eru þetta síðri pælingar hjá þér Ransu. Ég hefi persónulega alltaf verið hrifinn af abstrakt allt frá því ég sem drengur fékk í verð laun bók frá dagblaðinu Þjóðviljanum ´fyrir góða og fallega skrift, en bókin  innihélt abstraktmyndir. Kveðja.