Einar Baldursson slær í gegn

Hann Einar Baldursson virðist hafa slegið í geng með sýningu sinni "Mínir menn" sem er hluti af Menningarveislu Sólheima í Grímsnesi.

Einar er 37 ára og hefur búið í Sólheimum í 20 ár. En þar er fín aðstaða til margskonar listsköpunar og umhverfið kann vissulega að veita manni innblástur. 

Ég hef ekki farið á sýninguna ennþá, en var hins vegar staddur á Sólheimum fyrr í sumar og sá einhverja af "hans mönnum" á verkstæðinu þar og þótti þeir ansi smellnir. 

Það er víst kominn biðlisti eftir mönnunum þannig að þeir koma nú til með að tvístrast inn á heimili víðsvegar um landið.

Ég fékk sendar myndir af nokkrum þessara manna Einars sem eru á sýningunni og læt hér tvær  fyrir þá sem vilja sjá.

Athugasemdir

[Júlíus Valsson, 8.8.2008 kl. 14:13]

Frábærar myndir. Minnir einna helst á Hollendinginn Hundertwasser

[Sigurjón Pálsson (IP-tala skráð) 8.8.2008 kl. 22:20]

Tek undir allt sm hér er sagt um myndlist þessa drengs. Myndir hans eru hreint frábærar.  Sá sýninguna helgina eftir opnun og þá var allt uppselt og kominn biðlisti.

Var Hundertwasser annars ekki Austurríkismaður?

kveðja

[Ransu, 8.8.2008 kl. 23:48]

Jú, Hundertwasser var Austurríkismaður, en svipar reyndar til margs sem var í gangi í Hollandi og Belgíu í þá daga, þótt hann hafi líka verið alveg sér á báti.

[Kristbergur O Pétursson, 9.8.2008 kl. 10:07]

Óska Einari til hamingju með þessar góðu viðtökur og athygli sem hann fær. En það er einhver spurning að brjótast um í hausnum á mér. Hann verðskuldar viðurkenningu, en eru menn að viðurkenna hann heilshugar eða að "hæpa" hann upp?

Kemur í hugann þegar Sæmundur Valdimarsson sló í gegn, hélt sýningu í Hafnarborg 1997 og ég fylgdist með ösinni fyrir utan dyrnar áður en húsið opnaði, sjaldan séð jafn marga rándýra jeppa og pelsa samankomna á einum stað. Sýningin seldist upp á innan við klukkustund og þau sem misstu af verki grétu í pelsana sína. Það var möst að eiga skúlptúr eftir Sæmund. Það er möst í dag að eiga Herðubreið eftir Stórval. Líka að eiga hillumeter af Laxness og Rjúpu Guðmundar frá Miðdal.

Það er gott að listamenn eins og Einar og Sæmundur selji vel og hafi tekjur af verkum sínum í lifanda lífi. En viðurkenning innifalin...veit ekki. Þetta lúkkar vel fyrir kaupandann, sérstaklega ef verkið er keypt við háu verði. Það kastar samt engri rýrð á listræn gæði nema listamaðurinn missi fótanna í velgengninni.

[Ransu, 9.8.2008 kl. 12:47]

Athyglisverðar vangaveltur, Kristbergur.

Viðtökur á verkum Einars eru ekkert á við fátið í kring um Sæmund á sínum tíma. Þó minnir mig að Sæmundur hafi ekki verið að setja hátt verð á skúlptúra sína eins og þú segir.  Held að þeir hafi verið ansi billegir miðað við að hann hafi verið að sýna á viðurkenndum stofnunum myndlistar. 

Einar er hér að sýna á sínum heimahögum þar sem meirihluti íbúa á við fötlun að stríða og flestir aðrir starfa þá með þeim sem þroskaþjálfarar, stuðningsfulltrúar o.s.frv. Eru listasmiðjur og verkstæði partur af starfseminni þar.

Ágoði af þessari menningarhátíð rennur til Sólheima og það er fínt að styrkja gott málefni og þetta er enginn galleríprís sem er settur á verkin.

 Við erum því ekki að tala um næfista sem hefur verið tekinn í sátt af innvígðum og elítu, líkt og Sæmundur, og að næsta skrefið sé einkasýning á Kjarvalsstöðum eða íslensku galleríi í Haag.

Verk Einars vekja gleði og ánægju hjá fólki (vöktu það allavega hjá mér). Og þetta er vissulega spurning um "List án landamæra" í mun ýktari mynd en hjá Sæmundi. En ólíkt dæmi, og reyndar ólíkir tímar.  Ég er ekki viss um að Sæmundi væri jafn vel tekið af innvígðum í dag og áður.