Fleiri fossar

Fossar Ólafs Elíassonar hafa áður ratað inn á bloggið mitt vegna frétta um saltúða og túrisma.

Ég hef bara birt póstkortalegar tölvugerðar myndir og Mbl. hefur einnig bara birt tölvugerðar myndir með sínum fréttum um fossana

Hlynur Hallsson kom einmitt með athugasemd sökum þessa undir einu blogginu. 

Ég fékk svo sendar myndir frá íslenskum kollega í NYC af fossunum. Birti hér eina.

Á síðunni http://www.nycwaterfalls.org/má einnig sjá fullt af ljósmyndum af fossunum og líka viðtal við Ólaf, útskýringu á virkninni o.fl. 

Svo má slá "New York Waterfalls" inn á YouTube og sjá margar myndir af fossunum. En þeir eru flottari á hreyfimynd.

Listir eru aflið

Kannski hafa margir lesið og bloggað um þessa grein Jon Henleys, Fishing for answres, í The Guardian.  En ég las hana áðan og þótti hún merkileg sökum þess að Henley segir vonir Íslands vera í sjávarútvegi og MENNINGU.

Hann talar um poppara eins og Mugison, GusGus og SigurRós og listamenn á borð við Ragnar Kjartansson,  og Gjörningaklúbbinn og hönnunar-myndlist Hrafnhildar Arnardóttur og Jóns Sæmundar Auðarssonar (sem hann vitnar oft í).

Listir eru semsagt aflið sem getur mótað Nýja Ísland (skálda þarna aðeins á milli lína Henleys, en sá er samt boðskapurinn).

Vissulega virðist þetta einhverskonar hugmynd um menningu sem markaðsvöru, sem er gott og gilt, en sem slíka hlýtur samt að þurfa að hugsa hana á öðrum forsendum en undanfarin ár. 

Að á eftir krossfestingunni er upprisan...þegar andinn stígur upp úr efninu.

Fé flæðir úr fossum Ólafs Elíassonar

Borgarstjórn NYC hefur tilkynnt að fossar Ólafs Elíassonar hafi skilað borginni 69 milljón dollurum vegna túrisma.

Frá þessu er greint í New York Times sem má lesa HÉR ásamt bloggathugasemdum, en menn virðast ekki á eitt sammála um hvernig reiknisformúlu á að nota, hvort fólk hafi gagngert komið til NYC til að skoða fossana, hversu mikill kostnaður fer í að laga vegna umhverfisskemmda sökum saltúða o.fl.

Eins og einn bloggari komst að orði;

"Waterfall project at the Brooklyn Bridge served “no” Green use both active nor passive thus it was a statement of art that served ‘no’ purpose except a money drain".

Útfarastemmning á uppboðum

Þeir eru ekki sérlega bjartsýnir listaverkadílerar í Lundúnum þótt að hálfklárað verk Luciens Freuds af Francis Bacon hafi selst á háu verði og vonum framar. 

Önnur verk eftir t.d. Andy Warhol og Gerhard Richter fóru langt undir markaðsverði og verk eftir Takahashi Murakami fékk ekki tilboð yfir lámarkskröfum.

Fyrirsögnin "Funeral Mood at London auctions" hjá "ARTINFO" segir allt sem segja þarf.

Málverk seldist á milljarð

Sólir og sjö ára kúrvur

Ég brá mér út fyrir borgarmúrana á helgarnámskeið á Sólheimum í Grímsnesi á vegum Mannspekifélagsins á Íslandi.

Aðal fyrirlesari og gestur Mannspekifélagsins, Henk Jan Meyer,  rýndi í dulvísindi Rudolfs Steiners og útskýrða þróun mannsins út frá sólum og plánetum og áhrif þeirra á "kúrvur" sem eiga sér stað í lífi manna á 7 ára tímabilum

Ég ætla ekki að reyna að hafa neitt eftir fyrirlesaranum, enda er hausinn á mér gersamlega steiktur eftir helgina.

Henk Jan þessi er myndlistarmaður og því fylgdi námskeiðinu listræn sköpun, en listir eru mikilvægur partur í mannspekinni.

Teikniæfingar byggðust á því að skapa ekki út frá eigin vilja. Að vera ekki listamaðurinn sem túlkar heldur að vera þjónn efnisins sem maður er að vinna með.

Með sama hætti handfjatlaði ég svo hveraleirklessu yfir í platónsk form og reyndist það nokkuð erfitt.

Óneitanlega fróðlegt og frískandi að rýna í listir og dulvísindi á þessum síðustu og alls ekki verstu tímum.

Endalok listkaupstefnanna

Menn reyna greinilega að halda haus á listkaupstefnunum og má sjá í greinum um Scope og Frieze að galleríistar hafa áhyggjur hve sala á listaverkum fór hægt af stað og er léleg miðað við í fyrra. HÉR má lesa um Scope og HÉR um Frieze í Artinfo).

Listaverkadílerar mega þó ekki virka neikvæðir útávið.  Bara jákvæðir og bjartsýnir.

Ég held að þetta hljóti nú samt að vera upphafið að endalokum listkaupstefnusenunnar sem hefur ráðið ríkjum undanfarin ár.

Að héðan í frá verða Art Basel, Frieze og þessháttar uppákomur ekki lengur merkilegustu árlegu listviðburðirnir, jafnvel þótt George Michael og Björgólfur Thór láti sjá sig á svæðinu.

George Michael og Björgólfur Thor á Sirkus

Sagan og samhengið

Fór á sýninguna Ást við fyrstu sýn í Listasafni Íslands.   Þetta eru verk úr eigu Þýska iðjuhöldsins Reinolds Wurth sem jafnframt rekur Museum Wurth og Kunsthalle Wurth (sjá HÉR).

Á sýningunni má sjá verk eftir Marga meistara módernismans. Magnað verk eftir Victor Vasarely, Edward Munch, Hans/Jean Arp, Max Beckman,  Andre Masson og æðisleg pínulítil mynd eftir Georges Rutault.  Svo eru þarna Alex Katz, Stephan Balkenhol, Anthony Gormley, Barry Flanigan, David Hockney, eitt samstarfverkefnum Basquiat, Clemente og Warhols o.m.fl.

Semsagt fullt af góðu stöffi.

Þetta er í raun akkúrat það sem við förum á mis við hér heima, sögu og samhengi. Við höfum einfaldlega ekki aðgang að þessu nema í bókum og á neti.  En það er svo fáránlega fjarlægt því að standa frammi fyrir raunverulegum listaverkum, finna nærveru þeirra en ekki sjá bara fjarlæga fjöldaframleidda ímynd.

Því er gott fyrir landann að fá svona sýningar og þá þarf auðvitað að gera sér ferð á listasafnið.

Myndir. (Efri) Vampíra eftir Edward Munch, 85x110 cm. frá árinu 1917.

(Neðri) Tríó eftir Alex Katz, 112x489 cm. frá árinu 2006

Samkeppni á portrettmyndum af Obama

Rakst á tilkynningu um samkeppni á portrettmyndum af Barack Obama forsætisframbjóðanda demókrata í BNA.

Máski fullsnemmt að kalla þær "presidential portraits" eins og er gert í auglýsingu, en því ekki...?

þetta er opin samkeppni svo allir geta sent inn verk.

Fyrir áhugasama þá er hlekkur á síðuna HÉR .

 

Að mála á íslensku

Las af listum pistil Bigga í Maus í Mogganum (Gaman að hann sé kominn til liðs við menningardeildina) og heyrði spjall hans á Xinu.

Biggi var að spá því að eftir skellinn í útrásargleðinni munu popparar hér heima taka upp hinn forna sið að syngja á íslensku. 

Og þá hljóta listmálarar að fara að mála á íslensku?" 

Myndhöggvarar að...?..og svo koll af kolli.

 

Þessi stemmning var í boði...?

Einhvernvegin finnst mér list Ólafs oft ganga út á þetta.   Að geta búið til  magnaða stemmningu, eins og náttúran, og svo er bara slökkt...

...Þessi stórfenglega náttúrustemmning var í boði Landsbankans...eða...Glitnis...eða...?

Ólafur er á mörkum einhvers industríalisma og fagurlista. Og fáir listamenn kalla fram jafn mikla tvígreiningu í verkum sínum. 

Að því leytinu er hann spennandi listamaður.

Flottur að sjá og allir geta haft skoðun á því sem hann gerir, svo lengi sem hann er ekki steyptur inn í helgimynd.

Ég missti reyndar af New York ferð sem ég hafði ákveðið á fossatímabilinu, tók að mér kennslu í staðinn.  En ég hef tröllatrú á að það hafi verið magnað að sjá foss renna úr því sem virðist vera lausu lofti.

Slökkt á fossum Ólafs í kvöld